«Ευρωπαϊκή Αγροτική Οικονομία και Πολιτική» είναι ο τίτλος του βιβλίου των Γιάννη Δούκα και Ναπολέοντα Μαραβέγια, το οποίο θα παρουσιαστεί στις 14 Οκτωβρίου στην αίθουσα του ΕΒΕΑ. Την εκδήλωση οργανώνει το Ερευνητικό Κέντρο Οικονομικής Πολιτικής (ΕΚΟΠΔΑ), Διακυβέρνησης και Ανάπτυξης του Τμήματος Πολιτικής Επιστήμης και Δημόσιας Διοίκησης του Εθνικού Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών. Οι δύο συγγραφείς εξετάζουν τα ζητήματα που περιλαμβάνονται στο πεδίο της ευρωπαϊκής αγροτικής οικονομίας και πολιτικής μέσα στο σημερινό συνεχώς μεταβαλλόμενο διεθνές περιβάλλον.
Αναλύονται τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του αγροτικού τομέα και η σημερινή κατάσταση της ευρωπαϊκής αγροτικής οικονομίας ενώ παρουσιάζονται η πορεία και οι μεταρρυθμίσεις της Κοινής Αγροτικής Πολιτικής. Γίνεται επίσης ξεχωριστή αναφορά στα ζητήματα των εμπορικών διαπραγματεύσεων στα πλαίσια της GATT και του ΠΟΕ, καθώς και στην πρόκληση της αειφορίας υπό την πίεση των περιβαλλοντικών ζητημάτων, στις επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής και στο ζήτημα της επισιτιστικής ασφάλειας σε όλο το φάσμα της αγροδιατροφικής αλυσίδας. Στο πλαίσιο αυτό, αναδεικνύονται ο ρόλος της καινοτομίας και αυτός του ψηφιακού μετασχηματισμού για τον εκσυγχρονισμό του αγροτικού τομέα.
Η αγροτική οικονομία συμπλέκεται με τον αστικό και βιομηχανικό σύγχρονο κόσμο και είναι αναπόσπαστο στοιχείο της ευρωπαϊκής ιστορίας και τροφός του ευρωπαϊκού πολιτισμού. Κατά συνέπεια ήταν αναμενόμενο ότι θα αποτελούσε τον βασικό πυλώνα του οικοδομήματος της ευρωπαϊκής οικονομικής και πολιτικής ενοποίησης.
ΚΑΠ
Η Κοινή Αγροτική Πολιτική (ΚΑΠ), όπως ονομάστηκε, αποτέλεσε για πολλές δεκαετίες την πιο συμπαγή κοινή πολιτική της Ευρωπαϊκής Ένωσης και ήταν εκφραστής του ευρωπαϊκού ενοποιητικού εγχειρήματος. Ακόμη και σήμερα η ΚΑΠ είναι η μοναδική ευρωπαϊκή πολιτική που δεν διαμορφώνεται μόνο από κοινού στις Βρυξέλλες αλλά ασκείται άμεσα από τις Βρυξέλλες, διανέμοντας απευθείας χρηματικές ενισχύσεις σε όλους τους ευρωπαίους πολίτες-αγρότες κάθε χώρας-μέλους. Με αυτό τον τρόπο εμπεδώνονται τα ομοσπονδιακά χαρακτηριστικά της Ευρωπαϊκής Ένωσης και ενισχύεται η ευρωπαϊκή συνείδηση όλων των πολιτών-αγροτών μέσα από τις κοινές διεκδικήσεις τους προς το ευρωπαϊκό κέντρο, και όχι προς τα εθνικά κέντρα πολιτικών αποφάσεων των χωρών-μελών.
