”Ακόμα κι αν φέτος ο καιρός δεν ανέκοπτε την παραγωγικότητα των φυτών, οι επιπλέον ποσότητες θα προστίθεντο στις -ήδη πολλές- ασυγκόμιστες φράουλες, λόγω έλλειψης εργατών γης.” Aυτά αναφέρει ο κ. Τακτικός σε συνέντευξή του που παραχώρησε στο περιοδικό Φρουτονέα με τίτλο «Η έλλειψη εργατών γης κόβει τη δυναμική του κλάδου της φράουλας».
Κύριε Τακτικέ, το πέρας του Μαΐου φέρνει τη λήξη για τη σεζόν της φράουλας. Πώς θα χαρακτηρίζατε τη σεζόν;
Οι απόψεις των παραγωγών της Μανωλάδας είναι διαφορετικές και εξαρτώνται από το αν κατάφεραν να μαζέψουν το τονάζ που είχαν προγραμματίσει. Έτσι, ενώ όσοι τα κατάφεραν σταματούν τη σεζόν γύρω στις 20 Μαΐου, άλλοι που δεν τα κατάφεραν φαίνεται πως θα προσπαθήσουν να παραμείνουν στην αγορά μέχρι και τις 20 Ιουνίου. Βέβαια, δεν ξέρω αν θα κατορθώσουν κάτι σημαντικό, δεδομένου ότι με την υπερβολική ζέστη οι αποδόσεις των φυτών μειώνονται, ενώ στις αγορές επικρατεί σκληρός ανταγωνισμός από την παραγωγή των βόρειων χωρών.
Ποιοι ήταν οι παράγοντες που δημιούργησαν αυτήν την αδυναμία σε κάποιους παραγωγούς να συγκομίσουν αρκετές ποσότητες εγκαίρως;
Είναι διάφοροι οι λόγοι αυτής της κατάστασης. Συνοπτικά, υπήρξαν φάσεις που ο κακός καιρός έριξε τις ποσοτικές αποδόσεις των φυτών, ή δημιούργησε ποιοτικά προβλήματα. Ωστόσο, ήταν η έλλειψη εργατικού δυναμικού αυτή που αποτέλεσε τον αποφασιστικό παράγοντα του περιορισμού της συγκομιδής.
Μπορείτε να μας δώσετε ένα παράδειγμα του μεγέθους αυτής της απώλειας και να μας πείτε πώς το αντιμετώπισαν οι παραγωγοί;
Οι παραγωγοί αναγκάστηκαν να κάνουν επιλογή των κτημάτων και των ποικιλιών που θα συγκομίσουν, προτιμώντας να μαζέψουν τις Victory αντί για τις Fortuna, που μπαίνουν σε τζιφάκια. Για παράδειγμα, η δική μας εταιρεία αναγκάστηκε να αφήσει σχεδόν το 50% των φραουλών σε τζιφάκια, εκτός συγκομιδής.
Συνεπώς, το καθοριστικό πρόβλημα στον κλάδο της φράουλας είναι η έλλειψη εργατικού δυναμικού;
Θα σας απαντήσω περιληπτικά: Αν φέτος δεν υπήρχαν οι αναποδιές του καιρού, τότε θα είχαμε μία πολύ μεγαλύτερη παραγωγή φράουλας. Όμως, αυτό θα σήμαινε απλά ότι πολύ περισσότερες θα ήταν και οι ποσότητες που θα έμεναν ασυγκόμιστες και ανεκμετάλλευτες, καθώς η έλλειψη εργατών γης βάζει συγκεκριμένο «ταβάνι» στο πόσο πλατιά μπορούν να ξεδιπλωθούν οι εργασίες του κλάδου.
Γίνονται βήματα για να αλλάξει αυτή η κατάσταση;
Νομίζω πως έχουν γίνει κάποια βήματα όσον αφορά την προσέλευση Αιγύπτιων εργατών και ελπίζω ότι από του χρόνου τα πράγματα θα είναι καλύτερα, τουλάχιστον με αυτούς. Ωστόσο, δεν βλέπουμε ιδιαίτερη πρόοδο με την έλευση εργατών από Πακιστάν, Μπαγκλαντές και Ινδία.